Ονομαστοί ραφτάδες, χτίστες, έμποροι, σκαλιστάδες και αργυροχρυσοχόοι, προέρχονται από τους Καλαρρύτες, που μαζί με το Συρράκο αποτελούν παραδοσιακούς οικισμούς και τουριστικά θέρετρα των ορεινών Τζουμέρκων. Τα φυσικό κάλλος είναι απαράμιλλο ενώ πόλο έλξης αποτελεί η εντυπωσιακή Μονή της Κηπίνας, χτισμένη το 1212 σε απότομη πλαγιά που ανοίγεται πάνω από τον παραπόταμο του Αράχθου, τον Καλαρρύτικο, στο δρόμο προς το χωριό.
Η μονή τα Κηπίνας είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Σημαντικός είναι και ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου. Η εκκλησία χτίστηκε το 1480. Είναι μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με πολύ ψηλό τρούλο. Στα δύο πλαϊνά κλίτη υπάρχει από ένα παρεκκλήσι. Η εκκλησία μαζί με το καμπαναριό έχουν επιμελημένο κτίσιμο. Στην εκκλησία φυλάσσονται εκκλησιαστικά είδη, χαρακτηριστικά δείγματα αργυροχρυσοχοϊας των Καλαρρυτινών μαστόρων.
Νερόμυλοι, αλώνια, βρύσες, πέτρινα κτίρια και τοξωτά, πέτρινα γεφύρια βρίσκονται διάσπαρτα στην περιοχή.
Στην αρχαιολογική θέση Άβατος βρίσκονται απομεινάρια αρχαίου τείχους και νεκροταφείο κιβωτιόσχημων τάφων.
Εξαιρετική είναι η θέα από τον Άγιο Χριστόφορο με υψόμετρο 1.250 μέτρα και τον Μπάρο με υψόμετρο 1.850 μέτρα.
Εκδηλώσεις
Από τα πιο δημοφιλή πανηγύρια είναι αυτό που γίνεται στη Γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής, στο μοναστήρι της Κηπίνας. Μετά τη λειτουργία ακολουθεί πανηγύρι, με παραδοσιακή μουσική, στο οποίο συγκεντρώνεται κόσμος από όλα τα Τζουμερκοχώρια.
Επίσης, οι Καλαρρύτες γιορτάζουν στις 26 Ιουλίου, στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Μετά τη λειτουργία ακολουθεί γλέντι στον περίβολο της εκκλησίας, κατά το οποίο προσφέρεται από τους κτηνοτρόφους της περιοχής μαγειρεμένο κρέας και γιαούρτι. Το βράδυ το πανηγύρι μεταφέρεται στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Διήμερο παραδοσιακό πανηγύρι γίνεται ανήμερα και την επομένη του Δεκαπενταύγουστου.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Κοινότητας Καλαρρυτών